Nart Wielaard werkt op het snijvlak van maatschappij, technologie en bedrijfsleven. Hij brengt complexe ontwikkelingen terug tot eenvoudige en begrijpelijke verhalen en doet dat in de rol van gespreksleider, adviseur en schrijver. In vorige levens was hij registeraccountant, wereldreiziger en journalist. Zijn kennis ligt vooral op het gebied van thema's als big data, sustainability, ondernemerschap en nieuwe media. Nart is dol op vraagtekens en heeft een hekel aan uitroeptekens. In overdrachtelijke zin dan natuurlijk.
Naast een veelheid aan projecten voor opdrachtgevers uit bedrijfsleven en schreef samen met hoogleraar Sander Klous het boek Wij Zijn Big Data. Er zitten twee andere boeken in de pijplijn maar die pijplijn kon wel eens lang zijn.
Nart vindt het leuk als u belt voor een kennismaking.
Joppiesaus en privacy
Nart Wielaard |
Ik droomde er al jaren van een verhaal te schrijven waarin de woorden joppiesaus, kunstmest, Anders Breivik, cola en bommen werden gebruikt. Dat is me nu eindelijk gelukt. En al zeg ik het zelf, het is een behoorlijk samenhangend verhaal geworden met een vernieuwende visie over hoe we in de nieuwe informatiesamenleving moeten omgaan met privacy. Lees het achter de betaalmuur van NRC.
Smeltende poolkap is goed voor u
Nart Wielaard |
Ik word hier echt verdrietig van. Het CPB laat zich van zijn visionaire kant zien en rekent uit hoeveel economische groei we in Nederland extra krijgen als de poolkap weg is gesmolten en de scheepvaart daar vrij baan krijgt. Ik snap de redenering, want de Rotterdamse haven ligt dan strategisch erg fijn en dat levert natuurlijk weer extra geschuif met containers op. Maar het legt zo pijnlijk duidelijk bloot dat we op de verkeerde zaken sturen. Oh, mocht u het toch willen weten: het scheelt ongeveer 0,2% economische groei voor Nederland. Fijn toch? En nu ga ik even met mijn hoofd op tafel bonken.
Eeuwige roem in het verschiet
Nart Wielaard |
En toen stond Wij Zijn Big Data opeens op de shortlist van het Managementboek van het jaar 2015. Ik dacht onwillekeurig terug aan de talloze sessies die ik met co-auteur Sander Klous had die perfect complementair bleek te zijn aan mij. Aan hoe ik door het huis stuiterde als we naar mijn bescheiden mening weer eens een briljante analyse hadden geformuleerd op hoe het verder moest met de wereld in het algemeen en Big Data in het bijzonder. Ik denk aan hoe mijn 'gewone' werk regelmatig ernstig in het gedrang kwam wegens tijdnood en daarmee soms ook de hoeveelheid nachtrust onder het minimum kwam. Aan hoe Sandra Wouters, de kritische redacteur van uitgever Business Contact het nodig vond op het laatst een flinke structuurwijziging voor te stellen. Terecht overigens. En aan hoe ik hier twee dagen voor de finale deadline te maken kreeg met angstzweet als gevolg van een tekstverwerker die geheel willekeurig stukken tekst in het niets deed verdwijnen.
Dan is die shortlist een geweldige erkenning. 23 april wordt duidelijk of er sprake zal zijn van eeuwige roem.
Een maand of negen geleden begon ik met Sander Klous een boek te schrijven over de impact van Big Data op de maatschappij. Ik wist dat het me veel tijd ging kosten. Ik wist ook dat ik ging onderschatten hoeveel tijd het me ging kosten. En ondanks die wetenschap vooraf bleek het toch nog meer tijd te kosten.
Maar dat drukt de pret niet. Het bleek een geweldig leuke trip waarin we elkaar bestookten met gedachtenkronkels, wetenschappelijk materiaal, cases en verhaallijnen. De helft gooiden we weg. De andere helft vlochten we ineen tot een - al zeg ik het zelf - meeslepend verhaal. Ik ben dan ook apetrots op wat er nu ligt.
Je mag het boek natuurlijk kopen. Dat kan onder andere hier.
Einde onvervalste zelfpromotie.
Het spaghettimonster bedreigt onze maatschappij
Nart Wielaard |
De Nederlandse Fotograaf Hans Aarsman kijkt met een scherpe blik naar hoe de werkelijkheid in foto's wordt gevangen. In zijn theatervoorstelling De Aarsman projectie maakte ik mee hoe hij het publiek op een andere manier leert kijken door onze verwachtingen over wat we gaan zien te minimaliseren. Als we dat leren kunnen we opeens heel andere dingen zien. Hij bouwt zijn hele show op rond een quote van detective Sherlock Holmes: It’s human nature to see, only what we expect to see.
Die waarschuwing tegen tunnelvisie is ook een belangrijke waarschuwing aan iedereen die bezig is met data-analyse. In een maatschappij waarin data ongeveer de belangrijkste brandstof wordt in alles wat we doen is het risico levensgroot dat we computers op zoek laten gaan naar patronen die er wel zijn, maar die niet erg nuttig zijn. Of zelfs ronduit gevaarlijk. Waarschijnlijk wordt ons kritisch vermogen – en daarmee het uitschakelen van onze verwachtingen – steeds belangrijker.
Een bekend voorbeeld is een van de theorieën van The Church Of The Flying Spaghetti Monster waarin wordt 'bewezen' dat er een sterk verband is tussen de afname van het aantal piraten en de opwarming van de aarde. Cijfermatig klopt dat verband over de afgelopen 200 jaar als een zwerende vinger. Toch heb ik liever niet dat beleidsmakers met deze cijfers aan de slag gaan want dan krijgen we ongelukken. In het geval van het spaghettimonster is dat wel redelijk voor de hand liggend, maar nu data-analyse ook een steeds grotere rol gaat spelen in bijvoorbeeld de medische zorg is het een serieus thema. We moeten het verschil tussen correlatie en causaliteit scherp op het netvlies houden. Deze site biedt overigens ook een hilarisch overzicht met voorbeelden. Wat het (opnieuw) duidelijk maakt: we hebben kritische data-analisten nodig die patronen niet voor zoete koek slikken maar op zoek gaan naar patronen die ertoe doen. Voorlopig hebben we daar in elk geval nog mensen voor nodig, want een computer kan dat nog niet. Oh, en ik wilde al heel lang een keer het woord 'spaghettimonster' in een kop gebruiken. Bij deze.